Metody połowu

Zrównoważony rozwój to nie tylko trend, ale także wytyczna dla zapewnienia przyszłości połowów na Alasce. Dlatego połowy odbywają się tylko zgodnie z surowymi przepisami. Aby zachować kontrolę, Alaska określa dozwolone metody i narzędzia połowowe. 

 

 

Trolling - unikalny sposób łowienia ryb

 

W tej metodzie wykorzystuje się małe kutry obsługiwane przez jedną lub dwie osoby oraz liny i haki z przynętami ze śledzia lub sztucznymi. Spośród wszystkich komercyjnych metod połowu łososia, trolling jest najmniej wydajny z punktu widzenia liczby złowionych ryb. W tej metodzie, trollerzy szukają ryb na otwartym oceanie. Dla kontrastu, rybacy korzystający z sieci, czekają w miejscach, w których występują ławice łososia.

Rybaków stosujących trolling nie obowiązują za to limity przybrzeżne ustalone dla połowów sieciami i zazwyczaj mają więcej dni połowu. Nowoczesne zarządzanie rybołówstwem często sprzyja metodom przybrzeżnym, dlatego jest mało prawdopodobne, aby trolling miał się znacząco rozprzestrzeniać.

Liczba ryb złowionych za pomocą trollingu jest znacznie mniejsza niż w przypadku ryb złowionych sieciami. Łosoś złowiony tą metodą stanowi zwykle niecałe 10 procent całkowitego połowu wszystkich gatunków łososia na Alasce.

O ile trolling nie przynosi imponująco dużych połowów, to jednak nadrabia jakością ryb. Żadna ryba nie jest traktowana z większą troską od momentu opuszczania wody do dostarczenia do sklepu. Ryby są ogłuszane przed usunięciem haka, gdyż te miotające się mogłyby się pokaleczyć lub tracić łuski.

Następnie ryby są skrobane i patroszone. Korpus i głowę wypełnia się lodem, a następnie ryba zostaje ułożona na warstwie lodu w taki sposób, żeby jej wnętrze mogło ociekać bez przeszkód. Lód jest układany tak, aby ryby się nie dotykały. Prawie wszystkie ryby złowione tą metodą trafiają na rynek produktów świeżych, mrożonych lub wędzonych.

 

 

Sieci skrzelowe

Większość połowów prowadzonych jest z małych łodzi jedno- lub dwuosobowych. Według prawa, długość łodzi prowadzących sieci skrzelowe w zatoce Bristol Bay, nie może przekraczać 10 metrów. Większość łodzi poza zatoką ma od 10 do 13 metrów długości. Prawo stanu Alaska, ze względów związanych z zarządzaniem zasobami rybnymi, przewiduje, że sieci używane do połowów będą miały 275 do 550 metrów długości.

 

 

Połowy okrężnicami

Okrężnica to okrągła sieć, zamykana od dołu. Łosoś migruje w ścisłych ławicach, więc sejnery mogą „zgarniać” po 250 - 1500 lub więcej ryb na raz. Dodatkowo, łososie często skaczą i płyną na powierzchni wody, co pozwala odgadnąć lokalizację ławicy. Załoga sejnera, kiedy nie rozstawia lub zbiera sieci, obserwuje powierzchnię wypatrując ryb.

 

 

Więcierze

Więcierze używane są tylko do połowów dorszczyka czarnego, dorsza i kraba. Więcierze to duże stalowe klatki pokryte siatką. Więcierze z przynętą umieszcza się na dnie morza, gdzie łapią się w nie ryby lub kraby. Ryby i kraby wchodzą do pułapek przez tunele, z których nie mogą uciec. Następnie więcierze są wybierane, a połów sortowany jest na pokładzie. Gatunki niedocelowe wracają z powrotem do morza.

 

 

Trawlery

Na Alasce używane są dwa typy narzędzi trałowych. Mintaj poławiany jest przy pomocy włoków pelagicznych, przeznaczonych do połowu z dna oceanu w celu ochrony strefy bentosowej. Jest to selektywna metoda połowu, ponieważ sieciami można operować w sposób minimalizujący przypadkowy połów gatunków niedocelowych. Mintaj nie jest zazwyczaj poławiany z wieloma innymi gatunkami. Sole są natomiast zazwyczaj chwytane w denne włoki z innymi gatunkami dennymi, które są następnie sortowane na pokładzie. Połów denny jest dopuszczalny tylko na pewnych obszarach, a liczba gatunków niedocelowych (takich jak krab lub halibut), które mogą zostać złapane, jest ścisłe ograniczona.

 

 

Połów na takle

Połów na takle to jedyna legalna metoda połowu halibuta. Metoda na takle jest również często stosowana do połowu czarnego dorszczyka i dorsza, ale nigdy do połowu mintaja lub soli. Łodzie są zazwyczaj obsługiwane przez właścicieli-operatorów. Niektóre z nich to małe łodzie o długości poniżej 16 metrów, ale większość jest nieco większa.

Na sprzęt do połowu składają się lina główna, linki pływakowe i linki z hakami. Liny są rozłożone na dnie, z hakami  co kilka metrów. Haki są wybierane pojedynczo. Rybacy mogą zdjąć ryby innych gatunków i wrzucić je do morza bez wyjmowania ich na pokład. Dlatego metoda ta charakteryzuje się małą liczbą przyłowu.